علت سندرم استیونس جانسون
سندرم استیونس جانسون در کودکان معمولا به علت عفونت های ویروسی به وجود می اید مانند:
- اوریون
- آنفولانزا
- ویروس هرپس سیمپلکس که باعث تبخال میشود
- ویروس کوکساکی که باعث بیماری بورن هولم میشود
- ویروس ابشتین بار که باعث تب گلاندولاریا مونونوکلئوز عفونی میشود
در بعضی موارد عفونتهای باکتریایی هم میتوانند باعث سندرم استیونس جانسون شوند.
در بزرگسالان سندرم استیونس جانسون معمولا به دلیل ایجادعارضه جانبی دارویی رخ میدهد.
دارو هایی که معمولا باعث این سندرم میشوند این موارد هستند:
- آلوپورینول
- کاربامازپین
- لاموتریژن
- دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی که در نام خود پسوند “اکسیکام” دارند (مثل ملوکسیکام و پیروکسیکام)
- فنوباربیتال
- فنی توئین
- کو تری موکسازول
- سرترالین
- سولفاسالازین
البته سندرم استیونز جانسون بسیار نادر است و ریسک کلی مبتلا شدن به آن حتی برای کسانی که این داروها را مصرف می کنند بسیار پایین است.
علائم
درد در ناحیه پوست اولین علامت سندرم سندرم استیونز جانسون است. علامت های مشابه سرماخوردگی هم معمولا در مراحل اولیه ظاهر میشوند و شامل این موارد هستند:
- احساس ناخوشی کلی
- تب ۳۸ درجه یا بالا تر
- سر درد
- سرفه
- درد مفاصل
بعد از چند روز جوش ها ظاهر میشوند که شامل لکه های مستقل و شبیه سیبل تیراندازی هستند یعنی در وسط تیره تر و در اطراف روشن تر هستند.جوش ها معمولا خارش ندارند و در عرض چند ساعت یا چند روز پخش میشوند.سپس تاول های بزرگ روی پوست پدید می ایند که بعد از ترکیدن زخم های دردناک به جا میگذارند.
تورم صورت و لب‌های متورم پوشیده شده از زخم های پوسته دار از دیگر علائم رایج سندرم استیونس جانسون هستند.
بر روی غشاء مخاطی داخل دهان، حلق، چشم ها و مجرای تناسلی هم ممکن است تاول به وجود بیاید وتبدیل به زخم شود.این وضعیت به دلیل دردناک شدن عمل بلع ممکن است باعث ایجاد سوء تغذیه یا کم آبی بدن شود.گاهی سطح چشم ها هم درگیر می شود که اگر به سرعت درمان نشود میتواند باعث زخم قرنیه و مشکلات بینایی شود.
