فروشگاه نوشدارو

اطلاعات مورد نظر خود را در نوشدارو بیابید

فروشگاه نوشدارو

اطلاعات مورد نظر خود را در نوشدارو بیابید

دیابت بارداری چه عوارضی دارد؟

Ellipse 1

نگارنده: دکتر معصومه بهبودی

مقدمه

دیابت بارداری یک نوع دیابت است که در دوران بارداری پیش می‌آید و مشخصه آن بالا رفتن قند خون در خانم‌های بارداری است که قبلا به دیابت مبتلا نبودند. این عارضه در صورتی که کنترل نشود، می‌تواند مشکلات و عوارض جدی‌ای برای مادر و جنین ایجاد کند.

اگر خودتان یا یکی از عزیزانتان باردار هستید و تمایل دارید که درباره عوارض احتمالی دیابت بارداری اطلاعات بیشتری به‌دست بیاورید، در این مقاله اطلاعات جامع و کاملی را درباره این موضوع در اختیار شما می‌گذاریم اما اگر به طور کلی با بیماری دیابت بارداری آشنایی ندارید، پیشنهاد می‌کنیم سری به مقاله  دیابت بارداری چیست؟ بزنید.

دیابت بارداری چه عوارض و مشکلاتی می‌تواند برای مادر و جنین ایجاد کند؟

بالا رفتن قند خون به دلیل دیابت بارداری می‌تواند عوارض و مشکلات مختلفی را برای سلامتی مادر و جنین ایجاد کند که در ادامه درباره آن‌ها توضیح می‌دهیم:

عوارض دیابت بارداری برای مادر

پری‌اکلامپسی یک عارضه دوران بارداری است که در آن فشار خون بالا می‌رود و باعث آسیب به اندام‌هایی مثل کبد و کلیه می‌شود و یا عوارضی مثل سردردهای شدید، مشکلات بینایی یا درد شکمی ایجاد می‌کند.

این عارضه می‌تواند هم به مادر و هم به جنین آسیب بزند و باعث عوارضی مثل تشنج، آسیب به عملکرد اندام‌ها و حمله قلبی در مادر باردار شود. هم‌چنین احتمال سقط جنین در شرایط پری‌اکلامپسی وجود دارد.

مطالعات نشان می‌دهند، احتمال بیشتری دارد که خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری، به پری‌اکلامپسی دچار شوند. اگر پری‌اکلامپسی ایجاد شود، پزشکان اقدامات مختلفی را برای مدیریت این وضعیت انجام می‌دهند. مثلا ممکن است از خانم باردار بخواهند که استراحت مطلق داشته باشد یا برای پایین آوردن فشار خون از دارو استفاده کنند. در موارد شدید هم ممکن است پزشک تصمیم بگیرد نوزاد را پیش از موعد به دنیا بیاورد تا از آسیب‌های احتمالی به مادر و جنین جلوگیری کند.

خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری، احتمال بیشتری دارد که در دوران بارداری افت قند خون یا هایپوگلایسمی را تجربه کنند. در واقع چون حساسیت به انسولین در آن‌ها کاهش پیدا کرده است و قند خون نوسان بیشتری دارد، بیشتر احتمال دارد که با فعالیت ورزشی اضافه، کم خوری یا حذف یک وعده غذایی افت قند خون پیش بیاید. احتمال هایپوگلایسمی در صورتی که برای کنترل قند خون انسولین تجویز شده باشد، باز هم بیشتر می‌شود چون مصرف انسولین ملاحظات خاص خودش را دارد و باید برنامه غذایی و فعالیت بدنی کاملا کنترل شده باشد و رعایت نکردن این برنامه‌های از قبل تعیین شده خطر هایپوگلایسمی را بالا می‌برد.

بیشتر بخوانید: کنترل و درمان دیابت با انسولین

هایپوگلایسمی در دوران بارداری می‌تواند برای مادر و جنین خطرناک باشد و حتی باعث عوارضی مثل تشنج، کاهش هشیاری و کما در مادر و در عین حال کم شدن رشد جنین به خصوص رشد ناقص مغز در جنین شود. به همین دلیل توصیه می‌شود که خانم‌های  مبتلا به دیابت بارداری، روزانه چند بار قند خونشان را کنترل کنند و در صورت پایین بودن قند خون یا مشاهده علائم هایپوگلایسمی، بلافاصله برای درمان آن اقدام کنند.

بیشتر بخوانید: هایپوگلایسمی چیست و چطور درمان می‌شود؟

عوارض دیابت بارداری برای جنین

ماکروزومی جنین در واقع به دنیا آمدن نوزاد با وزنی بیشتر از متوسط وزن نوزادان طبیعی است. اگر وزن جنین هنگام تولد بالای ۴ کیلوگرم باشد، ماکروزومی جنین تشخیص داده می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث سخت شدن زایمان و بیشتر شدن احتمال آسیب به جنین در زمان به دنیا آمدن نوزاد شود. ضمن این‌که احتمال نیاز به سزارین برای به دنیا آمدن این نوزادان هم در مقایسه با نوزادان معمولی بیشتر است.

سندرم زجر تنفسی یک عارضه جدی پزشکی است که ریه نوزاد را درگیر می‌کند و به همین دلیل نوزاد نمی‌تواند به خوبی نفس بکشد. در حقیقت در ریه نوزادانی که به این عارضه دچار هستند یک ماده به نام سورفکتانت به مقدار کافی تولید نشده است. ماده سورفکتانت در ریه کمک می‌کند که کیسه‌های هوایی باز نگه داشته شوند و ریه عملکرد مناسبی در عمل تنفس داشته باشند. در نبود یا کمبود سورفکتانت، کیسه‌های هوایی روی هم می‌خوابند و نمی‌توانند به خوبی منبسط و منقبض شوند و عمل تنفس به خوبی انجام نمی‌شود.

طبق آمار، نوزادانی که از مادران مبتلا به دیابت بارداری، متولد می‌شوند، احتمال بیشتری دارد که به سندرم زجر تنفسی مبتلا شوند. در صورت تولد نوزادی با این عارضه ، نوزاد باید تحت اکسیژن درمانی قرار بگیرد و سورفکتانت مورد نیاز برای عملکرد صحیح ریه‌ها هم به شکل دارو وارد ریه نوزادان شود تا نوزاد بتواند به راحتی تنفس کند.

یرقان یا زردی در نوزادان وضعیتی است که در آن به دلیل جمع شدن بیلی روبین در بدن رنگ پوست و سفیدی چشم‌ها، زرد می‌شود که در صورت عدم درمان می‌تواند باعث آسیب مغزی نوزاد شود.

مطالعات نشان می‌دهند که احتمال یرقان در نوزادان متولد شده از مادرانی که دیابت بارداری دارند، بیشتر است زیرا دیابت بارداری باعث می‌شود تعداد گلبول‌های قرمز در بدن جنین بالا برود. گلبول‌های قرمز وقتی عمر مفیدشان تمام می‌شود، تجزیه شده و جای خود را به گلبول‌های جدید می‌دهند. با تجزیه گلبول‌های قرمز، ماده‌ای به نام بیلی روبین آزاد می‌شود که توسط کبد متابولیزه و از طریق مدفوع دفع می‌شود اما در صورتی که کبد جنین به طور کامل رشد نکرده باشد و یا عملکرد کامل نداشته باشد، بیلی روبین در بدن نوزاد جمع می‌شود و باعث یرقان یا زردی می‌شود.

نوزادانی که دچار یرقان می‌شوند معمولا با کمک فوتوتراپی یا قرار گرفتن در معرض نور لامپ‌های مخصوص درمان می‌شوند اما اگر شدت یرقان زیاد باشد و فوتوتراپی به اندازه کافی نتیجه ندهد، ممکن است نوزاد نیاز به تعویض خون پیدا کند تا بیلی‌روبین اضافه از بدن خارج شود.

اگر  قند خون خانم‎ها مبتلا به دیابت بارداری، به خوبی کنترل نشود و سطح قند خون به طور مداوم بالا باشد، بدن جنین برای کنترل این وضعیت انسولین بیشتری ترشح می‌کند. بعد از به دنیا آمدن نوزاد، هنوز سطح انسولین خون نوزاد بالاست اما دیگر مقدار گلوکز بالا از طرف مادر تامین نمی‌شود و همین مسئله باعث افت قند خون در نوزاد می‌شود. به همین دلیل  قند نوزاد بعد از تولد کنترل می‌شود و اگر پایین باشد با دادن گلوکز تزریقی به نوزاد درمان می‌شود.

طبق مطالعات انجام شده، در گذشته که درمان مناسبی برای دیابت بارداری در دسترس نبود، خطر مرده به دنیا آمدن نوزادانِ خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری  ۴ برابر بیشتر از سایر مادران بوده است. البته در حال حاضر با مدیریت قند خون در دوران بارداری، این خطر بسیار کمتر شده است و این احتمال به ۱/۴ مورد در هر ۱۰۰۰ تولد رسیده است اما در هر صورت احتمال مرده به دنیا آمدن نوزاد در مقایسه با خانم‌هایی که دیابت بارداری ندارند، بیشتر است.

آیا دیابت بارداری می‌تواند عوارض دراز مدت هم ایجاد کند؟

علاوه بر عوارضی که در بخش قبلی توضیح دادیم، دیابت بارداری می‌تواند عوارض دراز مدتی هم برای مادر و جنین ایجاد کند، از جمله:

مطالعات نشان می‌دهد خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری، احتمال بیشتری دارد که در سال‌های بعدی زندگی به دیابت نوع دو مبتلا شوند. تخمین زده می‌شود که حدود ۱۰ درصد این خانم‌ها به فاصله کوتاهی بعد از زایمان و ۲۰ تا ۶۰ درصد هم به فاصله ۵ تا ۱۰ سال بعد به این بیماری مبتلا می‌شوند.

این مسئله در مورد کودکانی که از مادرانی با دیابت بارداری متولد می‌شوند هم صدق می‌کند و این کودکان در مقایسه با دیگران احتمال بیشتری دارد که در بزرگسالی به دیابت نوع دو مبتلا شوند و حتی بعضی مطالعات نشان می‌دهند که احتمال دیابت نوع دو در این کودکان تا ۶ برابر بیشتر از سایر کودکان است.

بیشتر بخوانید: دیابت نوع دو چیست؟

از آن‌جایی که دیابت بارداری با شرایطی مثل مقاومت به انسولین، ناهنجاری در سوخت و ساز بدن و التهاب مزمن همراه است، احتمال مشکلات قلبی عروقی در خانم‌های مبتلا به این عارضه بالاتر است. به عنوان مثال یک مطالعه نشان می‌دهد که احتمال بیماری‌های قلبی عروقی در این خانم‌ها دو برابر بیشتر از سایرین است. این مسئله در مورد کودکانی که از مادران مبتلا به دیابت بارداری متولد شده‌اند هم صدق می‌کند و نتایج بعضی مطالعات نشان می‌دهد احتمال بیماری‌های قلبی عروقی در این کودکان بیشتر از سایر کودکان است.

مطالعات نشان می‌دهند که کودکانی که از مادران دچار دیابت بارداری متولد می‌شوند در سال‌های بعدی بیشتر احتمال دارد که دچار چاقی و اضافه وزن شوند. به نظر می‌رسد قند خون بالای مادر در زمان بارداری باعث بالا رفتن مقدار انسولین در بدن جنین می‌شود که نتیجه آن ذخیره چربی بیشتر در بافت‌های جنین است که همین مسئله زمینه چاقی را برای این کودکان در سال‌های بعدی فراهم می‌کند. چاقی و اضافه وزن هم عواملی هستند که می‌توانند زمینه را برای سایر مشکلات جسمی مثل فشارخون بالا، بیماری‌های قلبی، فرسودگی مفاصل و آپنه خواب فراهم کنند.

آیا دیابت بارداری می‌تواند روی پروسه زایمان تاثیر بگذارد؟

خیلی از خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند ممکن است این سوال برایشان پیش بیاید که آیا با وجود دیابت بارداری می‌توانند یک بارداری معمولی و به دنبال آن یک زایمان عادی و بدون مشکل داشته باشند؟ در حقیقت دیابت بارداری به خصوص اگر به خوبی کنترل نشود، ممکن است مشکلاتی در این زمینه ایجاد کند از جمله:

دیستوشی شانه یا گیر کردن شانه نوزاد در کانال زایمان یک وضعیت نادر اما در عین حال یکی از فوریت‌های پزشکی خطرناک است که بیشتر در زایمان طبیعی پیش می‌آید. در واقع دیستوشی زمانی رخ می‌دهد که پس از خروج سر نوزاد از کانال زایمان، یکی از شانه‌های نوزاد پشت استخوان شرمگاهی مادر گیر می‌کند و مانع خروج بقیه بدن از کانال زایمان می‌شود. این وضعیت ضمن این‌که به دلیل فشار روی بند ناف، اکسیژن رسانی به نوزاد را با مشکل مواجه می‌کند، می‌تواند باعث خونریزی شدید و خطرناک و آسیب و پارگی کانال زایمان مادر شود.

مطالعات نشان می‌دهند که احتمال این وضعیت در خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند، بیشتر است. در شرایط دیستوشی، متخصصین زنان و زایمان راهکارهایی دارند که بتوانند نوزاد را به طور طبیعی به دنیا بیاورند اما اگر این راهکارها جواب ندهد، در نهایت، نوزاد را به داخل کانال زایمان برگردانده می‌شود و از طریق سزارین به دنیا می‌آید.

تعریف زایمان زودرس از نظر پزشکی، به دنیا آمدن نوزاد قبل از هفته ۳۷ ام بارداری است و این نوزادان در واقع نوزاد نارس به حساب می‌آیند. دیابت بارداری به دلایل مختلف مثل ایجاد التهاب در بدن و بیشتر شدن احتمال وضعیت‌هایی مثل پری‌اکلامپسی و عفونت، احتمال زایمان زودرس را بالا می‌برد.

نوزادان نارس به دلیل این‌که اندام‌های مختلفشان هنوز کامل نشده است و بدنشان وزن کمی دارد، به مشکلات جسمی مختلفی دچار می‌شوند و احتمال دارد لازم باشد در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان نگهداری شوند.

خونریزی بعد از زایمان یا PPH یک وضعیت خطرناک پزشکی است که بعد از به دنیا آمدن نوزاد اتفاق می‌افتد و در آن مادر طی ۲۴ ساعت اول بعد از زایمان بیشتر از ۵۰۰ میلی‌لیتر خون از دست می‌دهد. خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند به دلایل مختلف، بیشتر از سایرین در معرض خونریزی بعد از زایمان هستند.

 مثلا از آن جایی که دیابت بارداری باعث تولد نوزادان سنگین وزن و درشت می‌شود، در هنگام تولد این نوزادان، آسیب بیشتری به کانال زایمان می‌خورد که می‌تواند باعث خونریزی بعد از زایمان شود و یا ناهنجاری در جفت مثل جفت سر راهی، با احتمال بیشتری در خانم‌هایی با دیابت بارداری پیش می‌آید که می‌تواند باعث خونریزی بعد از زایمان شود.

خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند، بیشتر از سایرین احتمال دارد که برای به دنیا آوردن نوزادشان نیاز به سزارین داشته باشند. عواملی مثل ماکروزومی جنین، دیستوشی شانه، پری‌‌اکلامپسی و ناهنجاری‌های جفت مثل جفت سر راهی که همگی بیشتر در خانم‌هایی با دیابت بارداری دیده می‌شوند، باعث می‌شوند که احتمال سزارین در این خانم‌ها بالا برود. به هر حال به دنیا آمدن نوزاد با سزارین در مقایسه با زایمان طبیعی دوره نقاهت طولانی‌تری دارد و زمان بیشتری طول می‌کشد تا مادر بتواند فعالیت‌های عادی خود را شروع کند.

چطور می‌توان از عوارض دیابت بارداری جلوگیری کرد؟

با توجه به اینکه هر چقدر سطح قند خون در طی دوران بارداری در خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند بالاتر باشد احتمال ایجاد عوارض دیابت بارداری هم در مادر و جنین بیشتر می‌شود، بهترین راه برای پیشگیری یا به حداقل رساندن این عوارض، کنترل قند خون در دوران بارداری و نگه داشتن آن در محدوده تعیین شده توسط پزشک است. در ادامه اقداماتی که برای کنترل قند خون لازم هستند به علاوه سایر راهکارهایی که به پیشگیری از عوارض دیابت بارداری کمک می‌کنند را برایتان توضیح می‌دهیم:

یکی از اولین اقداماتی که برای کنترل قند خون در خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری باید انجام شود، هدف‌گذاری برای سطح قند خون است که توسط پزشک انجام می‌شود و باید تلاش شود با اقدامات مناسب قند خون در این محدوده نگه داشته شود. در واقع برای اطمینان از قرار داشتن قند خون در محدوده تعیین شده در طی روز، باید روزانه چندین مرتبه قند خون را توسط دستگاه تست قند خون کنترل شود. به این ترتیب با مطلع شدن از وضعیت قند خون در شرایط مختلف، می‌توان تغییرات مناسب را در برنامه غذایی و ورزشی ایجاد کرد تا یک برنامه بهینه برای کنترل قند خون به دست بیاید.

یکی از مهم‌ترین اقداماتی که برای کنترل قند خون و پیشگیری از عوارض دیابت بارداری لازم است، اصلاح رژیم غذایی خانم‌هایی است که به این بیماری مبتلا هستند. در حقیقت این خانم‌ها، باید یک رژریم غذایی مشخص داشته باشند که در آن، هم مصرف مواد غذایی سالم و هم مقدار کالری مصرفی کاملا معین شده باشد تا مادر در بارداری بیش از اندازه وزن اضافه نکند. به علاوه مواد غذایی مصرفی هم باید بیشتر از کربوهیدرات‌های پیچیده انتخاب شود تا قند خون طی روز نوسان کمتری داشته باشد.

بیشتر بخوانید: چه غذاهایی برای کنترل دیابت بارداری توصیه می‌شوند؟

فعالیت بدنی منظم با بهبود حساسیت به انسولین می‌تواند تاثیر بسیار مثبتی بر روی سطح قند خون در دوران بارداری داشته باشد و از آن‌جایی که حدود ۳۹ درصد خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند نمی‌توانند فقط با کنترل رژیم غذایی به محدوده هدف گذاری شده برای قند خون برسند، اضافه کردن ورزش به برنامه‌های هفتگی، یکی از اقدامات لازم برای مدیریت قند خون و پیشگیری از عوارض دیابت بارداری محسوب می‌شود. به همین دلیل پیشنهاد می‌شود خانم‌های باردار تحت نظر پزشک حداقل هفته‌ای ۱۵۰ دقیقه فعالیت ورزشی با شدت متوسط داشته باشند تا بتوانند سطح قند خونشان را در محدوده مطلوب نگه دارند.

بیشتر بخوانید: ورزش‌های مناسب برای کنترل دیابت بارداری

در صورتی که تغییر در رژیم غذایی و ورزش منظم برای کنترل قند خون کافی نباشد، مصرف دارو برای خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری، ضرورت پیدا می‌کند. اولین دارویی که ممکن است تجویز شود، انسولین است اما در بعضی موارد ممکن است پزشک تصمیم بگیرد به جای انسولین از داروهای خوراکی مثل متفورمین استفاده کند.

بیشتر بخوانید: کنترل و درمان دیابت با انسولین

یکی دیگر از مهم‌ترین اقداماتی که خانم‌‌های دچار دیابت بارداری باید انجام دهند، انجام معاینات دوره‌ای برای کنترل وضعیت سلامتی خود و جنینشان است تا به محض ایجاد عارضه یا مشکل، بتوان به سرعت برای رفع آن اقدام کرد.

 به عنوان مثال خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند، باید به طور مرتب به متخصص زنان مراجعه کنند تا هم وضعیت بارداری و هم وضعیت سلامت عمومیشان کنترل شود. فشار خون، وزن و وجود قند یا پروتئین در ادرار از مواردی هستند که معمولا در این معاینات کنترل می‌شوند.

به علاوه خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند در مقایسه با سایرین معمولا باید دفعات بیشتری سونوگرافی انجام دهند تا وضعیت رشد جنین آن‌ها تحت نظر باشد.

در بعضی موارد هم ممکن است پزشک لازم بداند برای کنترل وضعیت سلامت و ضربان قلب جنین تست NST یا تست بدون استرس انجام شود. این آزمایش که یک تست غیرتهاجمی است، با کمک دستگاه کاردیوتوکوگراف انجام می‌شود و باعث هیچ نوع آسیبی به مادر یا جنین نمی‌شود و به کمک آن مشخص می‌شود که آیا جنین اکسیژن کافی دریافت می‌کند یا خیر.

تست NST در سایر خانم‌های باردار هم ممکن است در سه ماهه سوم بارداری انجام شود اما خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند معمولا نیاز دارند دفعه‌های بیشتری این تست را انجام دهند.

شیردهی به نوزاد به‌طور کلی فواید متعددی برای مادر و نوزاد دارد اما در خانم‌هایی که دیابت بارداری دارند می‌تواند فواید بیشتری داشته باشد. در واقع شیردهی می‌تواند به کاهش وزن در مادر کمک کند. ضمن اینکه بعضی مطالعات نشان می‌دهند نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند در کودکی و بزرگسالی کمتر دچار اضافه وزن و چاقی می‌شوند. چاقی و اضافه وزن هم از عوامل مهمی هستند که می‌توانند زمینه را برای انواع مشکلات جسمی مثل دیابت نوع دو در سال‌های آینده فراهم کنند. به همین دلیل عموما به خانم‌هایی که دیابت بارداری داشتند پیشنهاد می‌شود حداقل برای ۶ ماه به نوزاد خود شیر بدهند.

پیشنهاد برای مطالعه بیشتر: چاقی و تاثیر آن بر ایجاد دیابت

خانم‌هایی که دچار دیابت بارداری می‌شوند اکثرا اضافه وزن دارند و عموما در زندگی روزمره عادات غذایی ناسالمی دارند. مثلا میوه و سبزیجات کم مصرف می‌کنند، غذاهای فرآوری شده و کربوهیدرات‌های ساده را زیاد مصرف می‌کنند و فعالیت بدنی خاصی ندارند. این خانم‌ها ممکن است در دوران بارداری برای کنترل دیابت بارداری تغییراتی در شیوه زندگی خود ایجاد کنند اما در بسیاری موارد، بعد از به دنیا آمدن نوزاد و عادی شدن سطح قند خون، دوباره به عادت‌های ناسالم قبلی برمی‌گردند. اما واقعیت این است که برای پیشگیری از عوارض دراز مدت دیابت بارداری، این خانم‌ها باید تغییرات دائمی در شیوه زندگی خود ایجاد کنند و تلاش کنند با تغییر در برنامه غذایی و محدودیت در کالری مصرفی، وزن خود را پایین بیاورند، از مواد غذایی سالم در برنامه غذایی خود استفاده کنند، مصرف کربوهیدرات‌های ساده را محدود کنند و به طور منظم فعالیت ورزشی داشته باشند تا احتمال عوارض دراز مدت دیابت بارداری در آن‌ها به حداقل برسد.

علاوه بر فواید این تغییرات برای سلامتی مادر، فرزندان این خانم‌ها هم عادت‌های درستی مثل تغذیه سالم و ورزش منظم را از مادران خود یاد می‌گیرند که این مسئله در پیشگیری از عوارض دیابت بارداری در آن‌ها هم موثر خواهد بود. به همین دلیل به خانم‌هایی که دیابت بارداری داشتند، پیشنهاد می‌شود به خاطر سلامتی خود و فرزندانشان به دنبال تغییرات جدی در شیوه زندگی خود باشند.

چه آزمایشات دوره‌ای لازم است بعد از زایمان توسط خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری انجام شود؟

از آن‌جایی که خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری ممکن است بعدا به دیابت نوع دو مبتلا شوند، قند خون آن‌ها باید بعد از زایمان به صورت دوره‌ای کنترل شود تا اگر از محدوده طبیعی خارج شد به موقع برای مدیریت آن اقدام شود.

از نظر زمان‌بندی انجام آزمایش‌، عموما قبل از این‌که این خانم‌ها از بیمارستان مرخص شوند قند خونشان کنترل می‌شود. بعد از آن، دفعات و فواصل آزمایش قند خون بسته به شرایط فردی مثل وزن و سابقه پزشکی ممکن است متفاوت باشد اما به عنوان یک راهنمای کلی انجمن دیابت آمریکا پیشنهاد می‌کند که قند خون در خانم‌هایی که به دیابت بارداری مبتلا شدند، بعد از زایمان حداقل هر ۳ سال یک‌بار کنترل شود اما ممکن است با توجه به شرایط فردی، پزشک لازم بداند این فاصله به سالی یک‌بار و حتی هر ۶ ماه یک‌بار کاهش پیدا کند.

خوب است بدانید که خانم‌هایی که چاق هستند یا فشارخون و سایر مشکلات جسمی هم دارند یا دیابت آن‌ها شدید بوده است باید در فواصل کوتاه‌تری آزمایش خون بدهند تا سطح قند خون درآن‌ها  دقیق‌تر تحت نظر باشد.

حرف آخر

امیدواریم که این مقاله به شما کمک کرده باشد تا اطلاعات لازم را درباره عوارض دیابت بارداری به دست‌ آورید.

در نظر داشته باشید که اگر به دیابت بارداری مبتلا هستید، جایی برای نگرانی وجود ندارد و فقط نیاز است که پزشک مراجعه کرده و طبق دستور پزشک رفتار کنید تا مشکلی برای خودتان یا فرزندانتان پیش نیاید.

منابع

1. NIH

2. CDC

3. PubMed 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *